Network Load Balancing: مزایای توزیع بار در ویندوز سرور 2022
728 بازدید
نصب و راه اندازی Network Load Balancing Clustering
Network Load Balancing یا NLB یکی از قابلیت های ویندوز سرور است که به ما این امکان را می دهد که مجموعه ای از سرورها را که یک سرویس یکسان را ارائه می دهند، در قالب یک گروه در کنار هم قرار دهیم. در واقع با این قابلیت برای کاربر همه این سرورها به عنوان یک سرور دیده می شود، به عنوان مثال اگر ما 10 سرور با 10 آدرس IP متفاوت داشته باشیم، تمامی این سرورها با استفاده از سرویس Network Load Balancing به صورت یک گروه می شوند و برای تمام این 10 سرور برای کاربر فقط یک آدرس IP دیده می شود که آدرس IP مربوط به گروه سرورهایی است که در آن قرار گرفته اند. NBL با استفاده از پروتکلTCP/IP ، ترافیک را روی چندین سرور توزیع می کند.
طرح سناریو نصب و راه اندازی Network Load Balancing Clustering
سناریوی ما به این شکل است که دو عدد سرور را در مجموعه داریم که قرار است این سرورها بصورت یک آدرس IP یکپارچه در شبکه دیده شوند و هر دو عضو یک NLB Cluster شوند.
مراحلی که باید بر روی دو سرور انجام شود:
- نصب قابلیت NLB بر روی دو سرور
- ایجاد کردن یک New Cluster در سرور اول
- اضافه کردن سرور دوم به NLB Cluster
نکته: همچنین باید بر روی تمامی سرورها، سرویس IIS نصب و راه اندازی شده باشد. برای مطالعه بیشتر می توانید بر روی لینک نصب و پیکربندی سرویس IIS در ویندوز سرور 2022 کلیک کنید.
شروع نصب NLB Clustering
بعد از اینکه سرورها آماده شدند ما باید Feature ای به نام Network Load Balancing را بر روی تمامی سرورهای موجود در کلاستر خود نصب کنید. برای این کار به کنسول Server Manager رفته و بروی Add Role and Feature کلیک می کنیم.
برای نصب NLB وقتی به مرحله نصب Feature ها می رسیم تیک گزینه Network Load Balancing را فعال می کنیم.
مراحل بعد را Next می زنیم تا نصب تمام شود.(دقت داشته باشید همانطور که قبلا اشاره کردیم این قابلیت باید بر روی تمام سرورها راه اندازی شود)
نکته بسیار مهم: بعد از نصب NLB به تنظیمات کارت شبکه رفته و تیک قسمت Network Load Balancing را بزنید در غیر اینصورت کارت شبکه های شما در Wizard ایجاد کردن کلاستر نمایش داده نمی شود.
حالا از منوی Tools وارد کنسول مدیریتی Network Load Balancing Manager می شویم.
بر روی Network Load Balancing Cluster راست کلیک و گزینه New Cluster را انتخاب می کنیم.
صفحه اولی که به ما نمایش داده می شود صفحه Connect است ، در این مرحله از ما می خواهد سرورهایی که بر روی آن ها قابلیت NLB نصب شده است را معرفی کنیم. بعد از وارد کردن اسم یا آدرس سرور مورد نظر برای برقراری ارتباط بر روی دکمه Connect کلیک می کنیم تا به سرور مورد نظر وصل شویم.
بعد از وصل شدن به سرور نام برده ، لیست NIC هایی که بر روی آن سرور قرار گرفته و قابلیت NLB برایشان فعال شده است، نمایش داده می شود.
در این صفحه تنظیمات پیش فرض را تایید کرده و با کلیک بر روی گزینه Next اولویت اول را برای همین Host اختصاص می دهیم (به علت Cluster Manager بودن این سرور). در صورتی که load موجود روی سرورها، هم وزن باشد، این مورد، تعیین کننده دسترسی به سرور می شود.
Cluster IP یک IP یکتا می باشد که باید با دو کارت شبکه اختصاص داده شده به NLB در دو سرور هم رنج باشد. در واقع این IP یک IP مجازی می باشد که درخواست های ارسال شده به این IP روی Host های موجود در کلاستر بالانس می شود. این امر به این معنی است که کاربر درخواست خود را به این IP ارسال می کند و از عملیات های صورت گرفته پشت این IP که NLB می باشد، اطلاعی ندارد.
در این قسمت با توجه توضیحات ارائه شده یک IP برای این Cluster انتخاب و بر روی Next کلیک می کنیم.
در صفحه Cluster Parameters می توانیم به Cluster خود یک اسم اختصاص دهیم که ما در اینجا NLB را در نظر گرفتیم.
همچنین در بخش Cluster Operation Mode می توانیم نوع فعالیت Cluster را مشخص کنیم:
Unicast: گزینه Unicast که حالت پیشفرض می باشد ، به NLB Cluster این اجازه را می دهد که بصورت کامل
MAC های موجود بر روی NIC های Host هایی که عضو Cluster شده اند را تغییر داده و MAC Address های که بصورت مجازی در این صفحه تعریف کردیم را جایگزین آنها کند. این نوع پیکربندی از نظر کارآمدی بسیار خوب است اما نمی توان همیشه آن را پیاده سازی کرد زیرا برخی از کارت شبکه ها و یا محیط های مجازی، امکان پشتیبانی از چنین Mode ای را نمی دهد.
Multicast: در این پیکربندی هر کدام از Host های موجود در مجموعه NLB Cluster ضمن اینکه MAC Address های NIC های خود را حفظ می کنند. MAC Address که توسط Cluster ایجاد شده است به عنوانMulticast MAC Address نیز به آنها معرفی می شود. در چنین شرایطی در واقع MAC Address ای که کلاستر ایجاد کرده است به MAC Address ای که Host دارد ترجمه می شود.
IGMP Multicast: این نوع پیکربندی تنظیمات Multicasting را در سطح آدرس IP انجام می دهد. مزیت استفاده از این روش این است که با استفاده از محدود کردن NLB Traffic به داخل NLB Port ها از اشباع شدن سویچ شبکه جلوگیری می کند.
Rule Port ها مهمترین قسمت تنظیمات مربوط به NLB Cluster هستند. Port Rule ها تعیین می کنند که ترافیک در داخل NLB چگونه Load Balance شود و همچنین نوع ترافیکی که قرار است Load Balance شود را نیز تعریف می کند.
هر Port Rule ای که تعریف می شود برای خود یک نوع ترافیک ورودی دارد که می خواهد به یک مقصد برسد و نوع ترافیک از نظر TCP یا UDP بودن و همچنین آدرس IP مقصد نیز در آن تعریف می شود.
این نکته بسیار مهم را باید بدانید که نمی توان دو rule یکسان در این قسمت تعریف کرد، به همین دلیل است که هیچوقت تداخلی در میان Rule به وجود نمی آید و هر Rule برای خود دارای یک اولویت و یک ترتیب است.
فقط یک Rule می توان به یک Incoming Packet اعمال کرد ، همانطور که در تصویر مشاهده می کنید بصورت پیشفرض فقط یک Rule وجود دارد که تمامی ترافیک های موجود را از همه پورت های موجود برای آدرس های تعریف شده ارسال می کند.
نکته: تغییر دادن این Rule ها پیشنهاد نمی شود اما می توانید این کار را انجام دهید.
Affinity مشخص می کند که درخواست کاربر به کدام سرور ارسال شود. سه نوع affinity وجود دارد:
None: پرکاربردترین نوع affinity این نوع می باشد. در این نوع، پاسخ به درخوایت کاربر هیچ نظمی ندارد و در واقع همیشه خلوت ترین سرور به درخواست کاربر پاسخ می دهد. نقطه ضعف این نوع در مورد session های ایجاد شده از طرف کاربر است. مثلا اگر کاربر برای استفاده از محتوای یک صفحه نیاز به Login داشته باشد، ممکن است در هر بار refresh کردن و یا تغییر صفحه session کاربر به علت تغییر سرور expire یا منقضی شده و کاربر نیاز به Login مجدد داشته باشد.
Single: همیشه یک سرور در صورت دسترس بودن پاسخ کاربر را می دهد. به این صورت که اولین request کاربر به سمت خلوت ترین سرور فرستاده می شود و بعد از آن فقط همان سرور پاسخ کاربر را می دهد، مگر اینکه از دسترس خارج شود.
Network: از این نوع در windows 2008 R2 با نام Class C یاد می شود. در این نوع پیوستگی، request های داخل شبکه به صورت single و request های خارج از شبکه (اینترنت) به صورت none پاسخ داده می شود.
Timeout: با استفاده از این گزینه می شود زمان timeout شدن درخواست کاربر و در نتیجه بازیابی توسط cluster manager و توزیع مجدد به یک host دیگر را تعیین کرد. این زمان به صورت پیشفرض بر روی ۱۰ ثانیه تنظیم شده است.
Single Host: برای ارسال request ها به یک هاست استفاده می شود، حتی در صورت timed out شدن این هاست load balancing اعمال نمی شود.
Disable This Port Range: برای غیر فعال کردن NLB روی یک port range خاص استفاده می شود.
ما در این بخش تنظیمات را بر روی پیش فرض قرار داده و بدون اعمال تغییرات بر روی Finish کلیک می کنیم.
پس از کلیک روی دکمه finish اولین Host اضافه شده و فرایند cluster manager به پایان می رسد. البته کمی زمان می برد تا سبز شود.
هاست دوم را نیز مانند هاست اول اضافه می کنیم. توجه داشته باشید مراحل کاملا شبیه اضافه کردن هاست اول می باشد با این تفاوت که در بخش priority اولویت دوم برای سرور دوم انتخاب می شود.
بعد از انجام مراحل بر روی این سرور ، شما NLB Cluster خود را ایجاد کرده اید و براحتی می توانید با وارد کردن آدرس مجازی 10.0.0.30 هر دوی این سرورهای موجود در NLB Cluster را Ping کنید.
خدمات ما در مجموعه هیواشبکه شامل :
شرکت فنی و مهندسی هیوانوآوران داده گستر : مجری طراحی ، پیاده سازی ، پشتیبانی پروژه های شبکه و امنیت در استان گیلان – رشت و شهرها و استانهای همجوار
آموزشگاه تخصصی هیواشبکه : برگزار کننده دوره های تخصصی شبکه و امنیت ، پیکربندی سرور HP ، مجازی سازی ، MCSA 2016 ، نتورک و … به صورت حضوری با مجوز از سازمان فنی و حرفه ای و آموزش کارکنان دولت در رشت ، استان گیلان و به صورت مجازی در سراسر کشور
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.