آشنایی با Client

قابلیت های Server and Client

سلام به شما همراهان همیشگی هیواشبکه
در این مقاله مروری به انواع سیستم عاملهای  مایکروسافتی ، انواع سیستم عاملهای کلاینتی (client) ، سیستم عاملهای سروری ، تفاوت ها ، کاربرد هریک  خواهیم داشت

به طور کلی سیستم عامل ها به دو دسته تقسیم می شوند:

1. سیستم عامل های کلاینتی یا Client OS
2. سیستم عامل های سروری یا Server OS

ویندوزهای سروری:

سیستم عامل های سروری که در سال های گذشته تا به امروز، توسط مایکروسافت ارائه شده اند،به ترتیب زیر می باشند:

• Windows NT
• Windows Server 2000
• Windows Server 2003
• Windows Server 2003 R2
• Windows Server 2008
• Windows Server 2008 R2
• Windows Server 2012
• Windows Server 2016

با گذشت  سال ها، به ترتیب، به قابلیت ها و feature های هریک از این سیستم عامل ها اضافه شده و مدیریت بهتر و جامع تر و همچنین سرویس های بیشتری از شبکه را می توانند ارائه دهند.

ویندوز های کلاینتی:

• Windows 95
• Windows 98
• Windows XP
• Windows Vista
• Windows 7
• Windows 8
• Windows 10

Windows XP، نقطه اوجی برای سیستم عامل های مایکروسافت بوده است.Windows Vista تا حدی شکست خورد، به دلیل اینکه در زمانی که Windows vista ارائه شد، سخت افزارهایی که پیش نیاز این سیستم عامل بودند، مهیا نبود، Windows Vista نتوانست به صورت موفق عمل کند در نتیجه Windows 7 ارائه شد که عملکرد موفقی از خود نشان داد و پس از مدت کوتاهی، مایکروسافت Windows 8 را معرفی کرد.

مایکروسافت با ارائه هر سیستم عامل سروری، یک نسخه سیستم عامل کلاینت برای همگام بودن با آن، معرفی می کند. برای مثال در زمانی که Windows Server 2003 استفاده می شده است، Client پیشنهادی مایکروسافت، Windows XP بوده است. وقتی Windows Server 2008 مورد استفاده قرار می گرفت، Client پیشنهادی Windows 7 بوده است و در زمانی که Windows Server 2012 مورد استفاده قرار می گیرد، Client پیشنهادی Windows 8 می باشد. اما به چه دلیلی ماکروسافت چنین کاری را انجام می دهد؟

صحبت ما به این معنا نیست که Windows Server 2003 قادر به کار کردن با Windows 8 نمی باشد، در واقع به این معناست که Windows Server 2003، تشابه بیشتری به لحاظ سیستمی با Windows Client خود دارد.

در بحث های پیش رو، با مفهومی به نام Group Policy به طور کامل، آشنا خواهیم شد.

 Group Policy

Group Policy می تواند تمام بخش های سیستم را کنترل کند و Windows Server بخش اعظم کنترل های خود را از طریق Group Policy روی Client ها اعمال می کند.

وقتی می گوییم برای Windows Server 2003 بهتر است که کلاینت Windows XP باشد، به این معناست که Windows Server 2003، قابلیت ها و مدیریت های Windows XP را به طور کامل، در Group Policy خود دارد بنابراین قادر به کنترل کردن Client می باشد.

برای مثال، در Windows 7 قابلیتی به نام BitLocker اضافه شد که قادر به Encrypt (رمز نگاری) کردن Volumeهای هارد دیسک می باشد. این قابلیت در Windows XP و همینطور Windows 2003 وجود ندارد. تصور کنید شبکه ای دارید که تحت Windows Server 2003 بوده و Client های آن Windows 7 می باشند. Windows Server 2003 قصد دارد روی تمام Client ها سیاست هایی اعمال کند که مطابق اهداف سازمان رفتار کنند. اگر بخواهید از قابلیت BitLocker در Windows 7 استفاده کنید، مسلما از طریق Windows Server 2003 قادر به انجام این کار نخواهید بود، به دلیل اینکه این قابلیت در Windows Server 2003 تعریف نشده است.

در گذشته MCSE 2003 وجود داشت که ویندوز سرور آن، Windows Server 2003  و Client آن، Windows XP بود. با ارائه MCITP 2008 ،ویندوز سرور آن Windows Server 2008 و Client های آن در ابتدا، Windows Vista و سپس، Windows 7 معرفی شد.در حال حاضر با آمدن client، Windows Server 2012 متناسب با آن، Windows 8 توصیه شده است. دلیل این هماهنگی را نیز، شباهت تنظیمات بین Windows Server و Client ها بیان کردیم.

در این مبحث قصد داریم به مباحث پیکربندی و مدیریتی Windows 7 بپردازیم و منظور ما از این گفتار، مباحث ICDL نمی باشد بلکه هدف بیان این مطلب می باشد که در شبکه از Client که استفاده می کنیم Windows 7 می باشد بوده و این ویندوز چه قابلیت هایی داشته و چگونه می توانیم آن را مدیریت کنیم و در واقع تکنیک های مدیریتی Client را بیاموزیم.

در آینده، خواهیم آموخت که چطور Server، قادر به مدیریت Client ها خواهد بود. بنابراین اگر قصد داریم بیاموزیم که چطور Server می تواند Client ها را مدیریت کند، در ابتدا باید بدانیم که Client چه قابلیت ها و featureهایی دارد که پس از آن Server بتواند مدیریت خوبی روی Client ها داشته باشد.

نسخه های ویندوز 7:

Windows 7 از ابتدا تا به امروز، تغییرات بسیاری داشته است، Edition های مختلفی از Windows 7 توسط مایکروسافت ارائه شد، که در ادامه، نسخه های مختلف Windows 7 را مشاهده می کنید:

• Windows 7 Starter
• Windows 7 Home Basic
• Windows 7 Home Premium
• Windows 7 Professional
• Windows 7 Ultimate
• Windows 7 Enterprise

به ترتیب پیشرفت Edition ها، به قابلیت ها و feature های Windows 7 اضافه شده است.

متناسب با پردازنده های 32 Bit و 64 Bit، هرکدام از نسخه های ویندوز نیز به دو صورت 32 Bit و 64 Bit ارائه شده است. اگر نسخه ویندوز 32 Bit باشد حداکثر اجازه پشتیبانی از  4GB ، RAM را به ما خواهد داد. با توجه به اینکه مقداری از RAM صرف گرافیک و موارد وابسته به آن خواهد شد، بنابراین مقدار RAM قابل استفاده کاهش خواهد یافت.

پردازنده 64 Bit برای نسخه Ultimate تا 192 GB از RAM را پشتیبانی می کند.

زمانی که قصد داریم Windows 7 را بر روی کامپیوتر خود نصب کنیم، پیش نیازهایی لازم است و سخت افزار سیستم ما نباید از یک محدوده ای کمتر باشد. برای مثال توصیه مایکروسافت این است که برای نسخه 64 Bit ویندوز حتما حداقل از RAM 1 GB، پردازنده 1 GHz استفاده کنیم. به این صورت می توانیم Windows 7 را نصب کرده و از قابلیت های آن، بهره مند شویم.

پس از گذراندن دوره های مایکروسافت، قادر به فعالیت در 3 سطح زیر در زمینه شبکه خواهیم بود:

• کارشناس شبکه
• Server Administrator
• Enterprise Administrator

کارشناس شبکه:

به کسی گفته می شود که در صورت بروز مشکل در شبکه، بتواند تنظیمات را به گونه ای انجام دهد که شبکه برقرار بماند.

با گذراندن دوره Network + و دوره Configuring Windows 7 و با تسلط بر روی مفاهیم مطرح شده در آن، قادر خواهیم بود مشکلات بوجود آمده در یک شبکه مربوط به client ها را برطرف کنیم.

Server Administrator:

به شخصی گفته می شود که قادر به پیاده سازی و پیکربندی سرویس های مختلف روی سرورها می باشد. این سطح، بالاتر از سطح کارشناسی بوده و می تواند در یک شبکه بزرگ، مدیریت را از طریق یک Server انجام دهد.

برای مثال، یک Server Administrator برای مدیریت بهتر Clientها در یک شبکه تحت Domain در Server، سرویس Active Directory را راه اندازی کرده، و به منظور تخصیص IP به Clientها، این کار را از طریق راه اندازی DHCP Server در شبکه انجام خواهد داد. و یا برای نصب ویندوز روی تعداد زیادی Client در شبکه، از یک سرور WDS استفاده خواهد کرد. این سرور، شروع به نصب ویندوز بر روی Client ها می کند.

Enterprise Administrator:

فرد در سطح Enterprise Administrator قادر به ارائه طرح برای راه اندازی یک شبکه بزرگ می باشد.

برای مثال یک شبکه بزرگ و نیازمندی های آن را در نظر بگیرید، یک Enterprise Administrator، باید موقعیت را سنجیده و بهترین و بهینه ترین طرح را برای پیاده سازی شبکه ارائه دهد، سپس خود و یا Server Administrator ها، وظیفه پیاده سازی سرویس های در نظر گرفته شده را به عهده خواهند داشت، پس از آن، کارشناسان شبکه مسئولیت مدیریت و پایداری شبکه، را بر عهده خواهند گرفت.

تقریبا تمامی افراد نصب ویندوز را از طریق DVD ویندوز انجام داده اند. تصور کنید مدیریت یک شبکه به ما واگذار شده است، نصب ویندوز بر روی تعداد زیادی Client در شبکه، و سپس نصب نرم افزارهای مورد نیاز بر روی آنها، کاری سخت و زمان بر خواهد بود.

تصور کنید هیچ یک از Clientها، مجهز به DVD writer نباشند، یک راه برای نصب ویندوز استفاده از USB می باشد، با Bootable کردن USB و با قرار دادن محتویات windows در آن، شروع به نصب ویندوز خواهیم کرد.

نکته دیگر، نصب ویندوز از طریق share می باشد، به این صورت که از ویندوز Image گرفته و روی یک سیستم، در داخل یک پوشه Share شده قرار می دهیم و سیستم های دیگر که در شبکه هستند، به این فایل دسترسی داشته و شروع به نصب ویندوز خواهند.

امیدواریم این آموزش برای شما عزیزان مفید واقع شده باشد.

با تشکر از همراهی شما

هیوا شبکه