مفاهیم DNS سرور 2008 (بخش اول)
DNS (Domain Name System) در ویندوز سرور 2008 یکی از ابزارهای کلیدی برای مدیریت نامهای دامنه و تبدیل آنها به آدرسهای IP است. این سرویس، که نقش حیاتی در شبکههای مبتنی بر ویندوز ایفا میکند، امکان دسترسی کاربران به منابع شبکه را با استفاده از نامهای ساده و قابل فهم به جای آدرسهای پیچیده IP فراهم میسازد. DNS یک جزء حیاتی در عملکرد صحیح شبکهها است و یادگیری نحوه پیکربندی و مدیریت آن میتواند نقش مهمی در بهبود بهرهوری و امنیت شبکه ایفا کند.
ویندوز سرور 2008 با بهبود قابلیتها و افزایش امنیت در DNS Server، امکاناتی نظیر پشتیبانی از IPv6، مکانیزم Cache Locking برای افزایش حفاظت در برابر حملات، و همچنین بهینهسازی کارایی و مدیریت را فراهم میکند. با استفاده از این سرویس، مدیران شبکه میتوانند منابع شبکه را به شکل سازماندهیشده و امن مدیریت کرده و سرویسدهی مؤثری به کاربران ارائه دهند.
در این آموزش، قصد داریم به بررسی مفاهیم مربوط به DNS (Domain Name System) بپردازیم. DNS یکی از مهمترین نقشها (Roles) در ویندوز سرور است که خدمات بسیار حیاتی در شبکههای کامپیوتری ارائه میدهد. این سیستم به کاربران امکان میدهد تا بهجای بهخاطر سپردن آدرسهای پیچیده IP، از نامهای ساده و کاربرپسند برای دسترسی به منابع شبکه استفاده کنند.
فهرست مطالب
Zone چیست؟
یکی از مفاهیم اصلی در DNS، مفهوم Zone است. Zone نشاندهنده یک ناحیه یا دامنه است که DNS سرور مسئول مدیریت و پاسخگویی به درخواستها در آن ناحیه میباشد. به عنوان مثال، فرض کنید دامنهای به نام hiva-network وجود دارد. اگر کلاینتی سؤالی درباره منابع یا کلاینتهای موجود در این دامنه مطرح کند، DNS سرور که Zone مربوط به hiva-network را مدیریت میکند، پاسخگوی تمام درخواستهای مرتبط خواهد بود.
مراحل پاسخگویی DNS به یک درخواست
1. هنگامی که یک کلاینت درخواست ارتباط با یک نام خاص (مانند www.hivanetwork.com) را مطرح میکند، ابتدا سیستم عامل این نام را در فایلهای محلی مانند Hosts file (در مسیر etc) جستجو میکند.
2. در صورتی که نام مورد نظر در فایل محلی یافت نشود، کلاینت درخواست خود را به DNS سروری که آدرس IP آن در تنظیمات TCP/IP تعریف شده است، ارسال میکند.
3. DNS سرور، نام دامنه را در Zoneهای خود جستجو میکند. اگر پاسخ در Zone موجود باشد، بلافاصله نتیجه را به کلاینت بازمیگرداند.
پاکسازی حافظه Cache DNS
هر کلاینت در خود یک Cache دارد که اطلاعات را در آن ذخیره می کند. این Cache را میتوان پاک کرد. برای این کار باید دستور IPconfig /flushdns
را وارد کنیم.
انواع مدلهای نصب DNS
دو روش برای نصب DNS در شبکه وجود دارد:
- DNS Integrated with Active Directory
- Standalone DNS
- Caching-Only DNS
DNS Integrated with Active Directory
همزمان با نصب Active Directory ، سرویس DNS نیز نصب خواهد شد. DNS server که همراه با Active Directory نصب می شود دارای امنیت بیشتری می باشد به دلیل اینکه Data Base آنها encrypt شده است.
Standalone DNS
این مدل DNS در سرور به صورت یک Role جداگانه نصب و راه اندازی خواهد شد.
Caching-Only DNS
نوعی از DNS serverها هستند که zoneهایی در آنها تعریف شده است که اطلاعات مربوط به درخواست های کاربران را در خود ذخیره می کنند. وقتی درخواستی به آنها داده می شود پاسخگو بوده در غیر این صورت درخواست را به سرور دیگری ارسال کرده و پاسخ را در Cache خود ذخیره می کنند و از این طریق قادر به پاسخگویی به کلاینت ها خواهند بود.
بخشهای مختلف کنسول DNS
server شامل بخش های زیر می باشد:
- Global Logs: eventها و logها در این قسمت ذخیره خواهند شد.
- Forward Lookup Zone: کار تبدیل اسم به IP در این بخش انجام می شود.
- Reserve Lookup Zone: کار تبدیل IP به اسم در این بخش انجام می شود.
- Conditional Forwarders: چنانچه درخواستی برای اسم یا IP به DNS server فرستاده شد در زمان 5 ثانیه قادر به پاسخگویی نباشد، درخواست به DNS server دیگری فرستاده می شود.
انواع پاسخگوییهای DNS سرور
DNS server به 4 روش پاسخ میدهد:
Positive
کلاینت درخواست را به DNS server می فرستد و DNS در جواب،IP می فرستد که ممکن است این IP اشتباه نیز باشد( پاسخ قابل اطمینان نیست).
Negative
درخواست فرستاده می شود اما DNS server قادر به پاسخگویی نیست.
Authoritative
DNS پاسخ را از zone خودش میفرستد.پاسخ قابل اطمینان است.
Referral
DNS پاسخ را در Cache و zone خود ندارد، از DNS server دیگری پاسخ را دریافت کرده و پاسخ را به کلاینت می فرستد.
DNS ادغام شده با Active Directory
در هنگامی که DNS همراه با Active Directory نصب شود، اگر وارد بخش DNS شویم، مشاهده می کنیم که در قسمت Forward Lookup Zone ، دامنه hiva-network وجود دارد. بر روی نام domain کلیک راست کرده و Properties گرفته و سربرگ هایش را بررسی می کنیم.
Interface
در این قسمت کارت های شبکه و آدرس های IP مربوط به آنها نشان داده خواهد شد.چنانچه چندین کارت شبکه داشته باشیم، می توانیم بعضی از آنها را Disable کنیم.
Forwarders
در این قسمت آدرس IP سرورهایی که در صورت عدم پاسخگویی DNS server، وظیفه پاسخگویی را بر عهده دارند، وارد می کنیم.
با زدن دکمه Edit، پنجره ای باز خواهد شد که در آن آدرس IP سرور ها را وارد می کنیم.
Advanced
بخشهای مختلفی در این تب هستند که در شکل زیر مشاهده میکنید:
توانایی forward کردن از DNS سرور گرفته میشود.
برای برقراری ارتباط بین DNS سرور با یک DNS لینوکسی میباشد.
در صورتی که DNS سرور قادر به پاسخگویی نباشد، DNS سرور را fail میکند تا بررسی شود.
این گزینه در زمانی که چند DNS سرور داشته باشیم بسیار کاربردی است. کارکرد آن این است که موجب میشود برای برقراری تعادل بین آنها، requestها بین DNS سرورها تقسیم شود.
در صورت فعال بودن این گزینه، وقتی یک request به DNS سرور میرسد، اولویت با پاسخگویی DNS سروری است که در محدوده IP کاربر قرار دارد.
در صورت ایجاد خرابی در recordها، با آن مقابله خواهد کرد.
اگر 7 روز از یک Data استفاده نشود، آن record حذف خواهد شد. این تاریخ قابل تغییر می باشد.
ادامه این آموزش را بخش دوم میتوانید پیدا کنید. برای دسترسی به بخش دوم میتوانید به پست زیر مراجعه کنید.

مفاهیم DNS سرور 2008 (بخش دوم)
در مقاله مفاهیم DNS سرور 2008 (بخش اول) به توضیحات ابتدایی این سرور پرداختیم. میتوانید برای مطالعه آن به مقاله زیر رجوع کنید. در این مقاله به ادامه توضیحات بخش دوم DNS سرور میپردازیم. فهرست مطالب Root Hints در این قسمت 13 Root hints مشاهده می کنیم که قابل اضافه
خدمات ما در مجموعه هیواشبکه شامل :
شرکت فنی و مهندسی هیوانوآوران داده گستر : مجری طراحی ، پیاده سازی ، پشتیبانی پروژه های شبکه و امنیت در استان گیلان – رشت و شهرها و استانهای همجوار
آموزشگاه تخصصی هیواشبکه : برگزار کننده دوره های تخصصی شبکه و امنیت ، پیکربندی سرور HP ، مجازی سازی ، MCSA 2022 ، نتورک و … به صورت حضوری با مجوز از سازمان فنی و حرفه ای و آموزش کارکنان دولت در رشت ، استان گیلان و به صورت مجازی در سراسر کشور
نظرات