راهنمای کامل تنظیمات اولیه سرور از Intelligent Provisioning تا ILO و RAID
پیکربندی صحیح و اصولی یک سرور، یکی از مهم‌ترین مراحل در راه‌اندازی زیرساخت‌های فناوری اطلاعات هر سازمانی است. از لحظه خرید سرور تا نصب و راه‌اندازی ماشین‌های مجازی، تنظیمات Intelligent Provisioning، هر مرحله نقش کلیدی در کارایی، امنیت و پایداری سرویس‌های شبکه دارد. در این مقاله، به‌صورت گام‌به‌گام با فرآیند کامل پیکربندی یک سرور آشنا می‌شویم؛ از تنظیمات سخت‌افزاری مانند RAID گرفته تا راه‌اندازی محیط‌های مدیریتی مثل ILO و Intelligent Provisioning.
هدف ما ارائه راهنمایی کاربردی و قابل اجراست تا بتوانید با اطمینان کامل، سرور خود را برای استفاده حرفه‌ای آماده کنید.
در این مقاله از سرور HPE ProLiant DL380 Gen9 برای انجام تنظیمات و مراحل نصب استفاده شده است. این مدل از سرورهای رک‌مونت شرکت HPE، یکی از پرکاربردترین و قابل‌اعتمادترین گزینه‌ها در زیرساخت‌های سازمانی به‌شمار می‌رود. در این مقاله، مراحل آماده‌سازی و پیکربندی اولیه سرور به‌صورت گام‌به‌گام بررسی می‌شود.
فهرست مطالب
مراحل مختلف پیکربندی یک سرور
- خرید سرور
- نصب آن در رک
- انجام تنظیمات اولیه (دسترسی مستقیم یا از راه دور)
- آپدیت Firmware: این کار به خودی خود، می‌تواند خیلی از مشکلات هنگام پیکربندی سرور را حل کند.
- پیکربندی ILO
- RAID
- مجازی‌سازی
- نصب ماشین‌ها بر روی مجازی‌ساز
آشنایی با ILO و پیکربندی آن
ورود به محیط ILO
برای ورود به محیط ILO، ابتدا آدرس IP تنظیم‌شده برای آن را در مرورگر وارد می‌کنیم. پس از باز شدن صفحه ورود، با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور پیش‌فرض یا تعیین‌شده، وارد محیط مدیریتی ILO می‌شویم. در این محیط می‌توانیم به‌صورت راه دور سرور را مدیریت کنیم، وضعیت سخت‌افزار را بررسی کنیم، به کنسول گرافیکی دسترسی داشته باشیم و تنظیمات اولیه یا نصب سیستم‌عامل را انجام دهیم.
بررسی تب Information
Overview
یک خلاصه کلی به ما نشان می‌دهد و در این قسمت می‌توان هر سیستمی که به سرور متصل می‌شود را مشاهده کرد. از جمله اطلاعاتی که می‌توان در این قسمت مشاهده کرد، وجود SD Card است. این کارت‌ها معمولا برای نصب سیستم‌عامل استفاده می‌شوند تا در محلی خارج از دیسک‌ها و بقیه دیتا‌ها باشند. مزیتی که SD Cardها نسبت به فلش‌ها دارند، این است که فلش‌ها به قسمت بیرونی سرورها متصل می‌شوند اما این کارت‌ها در داخل سرور نصب می‌شوند.
با چنین طراحی‌ای فلش‌های سیستم‌عامل در معرض جداشدن‌های احتمالی از سرور قرار دارند و ممکن است به‌صورت اتفاقی اتصال آن‌ها قطع شود. اما کارت‌های SD در داخل سرور قرار دارند و احتمال رخداد چنین حوادثی در آن‌ها بسیار پایین است.
کارت‌های SD در سرورهای G7 و مدل‌های قدیمی‌تر، به شکل کارت‌های مستطیلی هستند اما در G8 و نسل‌های بعدی در درون یک محفظه شبیه فلش قرار دارند.
از دیگر اطلاعاتی که می‌توان در این بخش مشاهده کرد، نسخه Firmware است. مشکلات سخت‌افزاری مختلف ممکن است در Patchهای مختلف Firmware برطرف شوند. همچنین با آپدیت آن، نسخه‌های جدیدتری از سیستم‌عامل‌های مختلف، ساپورت خواهند شد.
همانند VCenter که ESXiهای مختلف را برای مدیریت بهینه‌تر در یک رابط کاربری تجمیع می‌کند، ابزارهایی نیز برای متمرکز کردن مدیریت چندین سرور وجود دارد. بخش ILO Federation برای این کار در محیط ILO قرار داده شده است.
Remote Console و دسترسی گرافیکی
در قسمت Remote Console می‌توانیم روی Launch کلیک کنیم تا محیط گرافیکی تنظیمات سرور باز شود. با این کار گزینه‌های مختلفی مشاهده خواهیم کرد.
Erase
کل تنظیمات سرور را پاک می‌کند. اگر به سرور ریموت باشیم و این گزینه را انتخاب کنیم، تمامی تنظیمات سرور پاک می‌شود و به تبع آن، دسترسی ما از سرور نیز قطع خواهد شد.
ILO Configuration Utility
در این قسمت نام ILO، تنظیمات دیگر آن مانند IP، Username، Password و … نشان داده می‌شود. می‌توان چندین کاربر با دسترسی‌های مختلف برای سرور تعریف کرد. همچنین سرور را می‌توان به یک سرویس log متصل کرد. با این کار می‌توان اطلاعات اینکه چه کسی و در چه تاریخی و چه ساعتی به سرور لاگین کرده است را مستند کرد. از جمله دسترسی‌هایی که می‌توان برای کاربران ILO تعریف کرد موارد زیر هستند:
- مدیریت حساب‌های کاربران
- پیکربندی تنظیمات ILO
- دسترسی به کنسول از راه دور
- Virtual Media: تنظیمات نصب سیستم‌عامل
- مدیریت Power و تنظیمات Reset کردن
در قسمت Network Setting در ILO Configuration می‌توان تنظیمات نام و IP این قابلیت را انجام داد.
توصیه می‌شود در هنگام تنظیم IP، آن را به‌صورت Static تنظیم کنید و از فعال کردن DHCP بپرهیزید.
همچنین می‌توان در قسمت SNTP، سرور را یه یک Time Server متصل کرد تا زمان بین تمامی سرویس‌ها، یکسان باشد. می‌توان آدرس سرور جمع‌آوری log را در قسمت SNMP، وارد کرد تا این سرور، لاگ‌های خود برای لاگ سرور بفرستد.
Insight Diagnostics
بخش Insight Diagnostics ابزاری برای بررسی سلامت سخت‌افزاری سرور است. با استفاده از آن می‌توانیم وضعیت قطعات مختلف مانند پردازنده، حافظه، دیسک‌ها و فن‌ها را بررسی کنیم و در صورت وجود خطا یا هشدار، گزارش دقیق دریافت کنیم. این ابزار در عیب‌یابی سخت‌افزار بسیار کاربردی است.
Deployment Settings
این قسمت برای نصب سیستم‌عامل است.
Firmware Update
بخش Firmware Update به ما امکان می‌دهد تا نسخه‌ی نرم‌افزارهای داخلی سخت‌افزار سرور (مانند BIOS، کنترلر RAID، ILO و…) را به‌روزرسانی کنیم. با انجام این به‌روزرسانی‌ها، می‌توانیم مشکلات سخت‌افزاری احتمالی را برطرف کنیم، عملکرد سرور را بهبود ببخشیم و از سازگاری بهتر با سیستم‌عامل‌ها و تجهیزات جدید بهره‌مند شویم.
License Management
همانطور که از اسم آن مشخص است، برای مدیریت لایسنس سرور است.
Insight Remote Support
این بخش روش اتصال به source شرکت HPE را نمایش می‌دهد. این اتصال برای برطرف سازی ایرادات بوجود آماده در سرور، استفاده می‌شود.
Quick Configs
بخش Quick Configs مجموعه‌ای از تنظیمات از پیش آماده و سریع برای پیکربندی اولیه سرور را در اختیار ما قرار می‌دهد. با استفاده از این بخش، می‌توانیم بدون نیاز به انجام مراحل پیچیده، برخی تنظیمات پایه مانند شبکه، زمان، یا ذخیره‌سازی را به‌صورت سریع و ساده انجام دهیم.
SSA
در بخش بعدی به تفصیل به این مورد پرداخته‌ایم.
Intelligent Provisiong Preferences
در این بخش می‌توانید تنظیمات پورت‌های فعال سرور، DHCP، به‌روزرسانی نرم‌افزار سیستم، IP و … را مشاهده کنید.
اگر نمی‌توانید دسترسی به پورت ILO را در شبکه خود فقط به Administrator محدود کنید، بهتر است که آن را به‌طور کلی غیرفعال کنید.
Active Health System download
در این قسمت می‌توانید سلامت سرور را اسکن کنید. یک USB به سرور متصل کنید تا در انتها لاگ تولید شده توسط سرور را دانلود کنید.
Intelligent Provisioning
نحوه دسترسی
نکته: از سرور مدل G8 قبل‌تر، تنظیمات Intelligent Provisioning وجود ندارد و برای دسترسی به محیط گرافیکال برای انجام تنظیمات سرور، باید از یک فایل به نام Smart Start استفاده کنیم. این فایل را می‌توانیم روی CD یا فلش قرار دهیم و به سرور متصل کنیم. اما سرور G8 و مدل‌های بعدی سرورهای HPE، به‌صورت پیش‌فرض، تنظیمات گرافیکال Intelligent Provisioning را در خود دارند.
سرور را ریبوت کنید. چند گزینه در پایین صفحه نمایش داده می‌شود.
- System Utility همانند تنظیمات BIOS است.
- Intelligent Provisioning
- Boot Menu به شما این امکان را می‌دهد تا به‌روش‌های مختلف (CD یا فلش)، سرور را بوت کنید.
- Network Boot: سرور را با شبکه بوت می‌کند.
گزینه‌های اصلی در این صفحه System Utility و Intelligent Provisioning هستند که تمام آیتم‌های منوهای آن‌ها مشابه یکدیگر است اما از لحاظ ظاهری تفاوت دارند.
F10 را فشار می‌دهیم تا وارد تنظیمات Intelligent Provisioning شویم. کمی صبر می‌کنیم تا صفحه بعد لود شود.
معرفی گزینه‌ها
سه گزینه نمایش داده می‌شوند:
- HP Intelligent Provisioning
- Storage Administrator: زیرمجموعه Intelligent Provisioning است.
- Scripting Toolkit Windows PE Bit Mode: محیط شبیه به خط فرمان
گزینه اول را انتخاب می‌کنیم و صبر می‌کنیم تا صفحه بعدی لود شود. دو گزینه نمایش داده می‌شوند:
- Configure and Install
- Perform Maintenance
گزینه اول را انتخاب می‌کنیم تا صفحه‌ی گرافیکی تنظیمات سرور با منوهایی که در قسمت قبل توضیح دادیم باز شود.
پیکربندی RAID با SSA
پاک‌کردن تنظیمات قبلی RAID
اولین گزینه‌ای که به سراغ آن می‌رویم SSA یا همان HP Smart Storage Administrator است. روی گزینه Smart Array کلیک می‌کنیم و Configure را می‌زنیم. برای پاک کردن تنظیمات قبلی، در منوی سمت چپ، روی Array کلیک می‌کنیم. Logical Disk را select می‌کنیم و در منوی سمت راست، روی Delete logical disk می‌زنیم. Yes را می‌زنیم تا تنظیمات اعمال شوند. با این کار تنظیمات RAID سرور پاک شده است.
نکته: گاهی می‌توان تمام دیتا را از دیسک‌ها به SAN Storageها انتقال داد تا سرورها فقط و فقط نقش پردازشگر آن اطلاعات را در شبکه داشته باشند و دیگر هیچ اطلاعاتی را در خود ذخیره نکنند.
ساخت Array جدید
برای انجام RAIDبندی جدید، روی Create Array می‌زنیم، تا دیسک‌ها را از نو، RAID کنیم. می‌توانیم هر تعداد دیسکی که می‌خواهیم را select کنیم. هر تعداد دیسکی که در این مرحله انتخاب کنیم، گزینه‌های متفاوتی برای RAID در مرحله بعد نشان می‌دهند. مثلا اگر فقط دو دیسک را انتخاب کنیم دیگر گزینه RAID 5 و 6 را نخواهیم دید. در قسمت Size، فضای دیسکی که دریافت می‌کنیم را می‌توانیم مشاهده کنیم.
اگر یک دیسک 100 گیگابایتی و یک دیسک 1 ترابایتی داشته باشید و آن‌ها را با هم RAID 1 کنید، مینیمم مقدار فضای ممکن که همان 100 گیگابایت است را دریافت خواهید کرد.
انتخاب دیسک‌ها و نوع RAID بر اساس تعداد
اگر سه دیسک در یک آرایه RAID 1 ببندیم، هر داده‌ای که روی یکی از دیسک‌ها نوشته می‌شود، به‌صورت خودکار روی دو دیسک دیگر نیز کپی می‌شود. این بدین معنی است که ظرفیت کل فقط برابر با ظرفیت یک دیسک خواهد بود و تا دو دیسک تحمل خطا وجود دارد. همچنین سرعت خواندن می‌توند بهتر شود یرا می‌توان از هر سه دیسک عمل خواندن را انجام داد.
نکات مربوط به چراغ‌های دیسک
اگر چراغ دیسک روی سرور به رنگ قرمز باشد، یعنی به هیچ عنوان نباید دیسک را از سرور خارج کنید و تحمل خطا 0 است. با خارج کردن دیسک در این حالت، دیتای دیسک‌ها از دست خواهد رفت.
تعریف دیسک Spare
در این بخش همچنین می‌توانیم یک دیسک را به‌عنوان spare در نظر بگیریم. با این کار چراغ ان دیسک خاموش خواهد بود. برای اینکه مطمئن شویم این دیسک spare تخصیص داده شده به یک RAID است و دیسک بلااستفاده نیست، می‌توانیم قسمت Unspecified disks را چک کنیم.
نکته: در قسمت array، رنگ دیسک spare، سبز خواهد بود.
تنظیمات Cache
در قسمت cache setting، می‌توانیم بخشی از دیسک را به عنوان حافظه موقت، کش استفاده کنیم.
فعال‌سازی کش نوشتن (Write Cache) باعث افزایش عملکرد می‌شود، زیرا داده‌ها ابتدا در حافظه موقتی (که سریع‌تر از دیسک است) ذخیره می‌شوند و سپس به دیسک نوشته می‌شوند. اما اگر در هنگام قطعی برق این داده‌ها هنوز به دیسک منتقل نشده باشند، ممکن است باعث از دست رفتن داده یا خرابی فایل‌ها شود.
معمولاً کنترلرهای RAID یا سیستم‌های ذخیره‌سازی فقط زمانی کش نوشتن را فعال می‌کنند که:
- یک واحد باتری پشتیبان (BBU) یا خازن نصب و شارژ شده باشد.
- یا از کش غیر فرّار (NVC, Flash-Backed) استفاده شود که حتی بعد از قطع برق، داده‌ها را نگه می‌دارد.
وقتی Enable باشد، کش نوشتن حتی زمانی که باتری پشتیبان یا خازن وجود ندارد یا شارژ کامل نیست فعال می‌ماند.
مزیت
عملکرد بهتر و سریع‌تر در نوشتن داده‌ها روی دیسک.
عیب
اگر برق قطع شود و کش هنوز روی دیسک نوشته نشده باشد، اطلاعات از بین می‌رود یا خراب می‌شود.
وقتی Disable باشد، کش نوشتن فقط وقتی فعال می‌شود که یک باتری یا خازن پشتیبان سالم و شارژ شده روی کنترلر نصب باشد.
مزیت
امنیت داده بالا می‌رود، چون در زمان قطع برق، کش روی دیسک نوشته می‌شود یا حفظ می‌شود.
عیب
عملکرد نوشتن ممکن است کمی کندتر شود، مخصوصاً در عملیات سنگین.
Migrate RAID
با این گزینه می‌توان نوع RAID را به گزینه‌های ممکن دیگر تغییر داد.
Modify Controller Settings
این قسمت به ما این امکان را می‌دهد تا تنظیمات دقیق و سفارشی‌سازی‌شده‌ای را روی کنترلر RAID انجام دهیم.
اولین بخش، انتخاب کنترلر مورد نظر است. اگر سرور دارای چند کنترلر باشد (مثلاً یک کنترلر داخلی و یک کنترلر خارجی یا SAS)، باید یکی را برای پیکربندی انتخاب کنیم.
مثال: اگر دو کنترلر داریم با نام‌های:
– Smart Array P440ar
– Smart Array P840
باید انتخاب کنیم که کدام کنترلر را می‌خواهیم پیکربندی کنیم. معمولاً کنترلر داخلی (P440ar) برای دیسک‌های اصلی استفاده می‌شود.
این بخش وضعیت فعلی آرایه‌های RAID را نمایش می‌دهد. اگر قبلاً پیکربندی‌ای انجام شده باشد، می‌توانیم:
- ببینیم کدام Logical Driveها تعریف شده‌اند.
- سطح RAID، ظرفیت، وضعیت سلامت و نوع کش آن‌ها را ببینیم.
- دیسک‌هایی که در هر آرایه استفاده شده‌اند را بررسی کنیم.
اگر هنوز آرایه‌ای نساخته باشیم، این بخش به ما اجازه می‌دهد یک آرایه جدید ایجاد کنیم.
گام‌های آن:
- انتخاب دیسک‌ها: دیسک‌هایی که می‌خواهیم در آرایه استفاده شوند را انتخاب می‌کنیم. فقط دیسک‌های “Unassigned” در دسترس هستند.
- انتخاب نوع RAID: سیستم به صورت هوشمند سطح RAID مناسب را پیشنهاد می‌دهد ولی ما می‌توانیم دستی انتخاب کنیم.
- Stripe Size: معمولاً مقدار پیش‌فرض مناسب است. برای دیتابیس یا فایل‌های بزرگ ممکن است بخواهیم Stripe Size را افزایش دهیم (مثلاً به 256 KB).
- Caching Options: Read Cache / Write Cache: انتخاب می‌کنیم که کنترلر از کش برای خواندن و نوشتن استفاده کند یا خیر. اگر باتری یا خازن نداشته باشسم، ممکن است نوشتن کش غیرفعال شود.
اگر آرایه‌ای ساخته‌ایم، می‌توانیم Logical Drive آن را ویرایش کنیم:
- Expand Array: اگر دیسک جدیدی اضافه کرده باشیم، می‌توانیم آرایه را بزرگ‌تر کنیم بدون پاک کردن داده‌ها.
- Reconfigure RAID Level: تغییر سطح RAID در برخی شرایط ممکن است (مثلاً از RAID 1 به RAID 5).
- Stripe Size Adjustment
- Cache Policy را تغییر دهیم: Write-Back (پیش‌فرض، سریع‌تر) / Write-Through (امن‌تر، ولی کندتر)
این بخش مربوط به همان گزینه‌ای است که قبلاً توضیح دادیم:
- Enable Write Cache without Battery: اگر فعال شود، کش نوشتن حتی بدون باتری کار می‌کند که باعث سرعت بیشتر ولی ریسک بالا در زمان قطع برق می‌شود.
- Disable Write Cache without Battery: کش نوشتن فقط زمانی فعال می‌شود که باتری سالم باشد.
⚠️ پیشنهاد: در محیط‌های حساس این گزینه را غیرفعال نگه دارید.
بعد از ساخت آرایه، باید Logical Drive را Initialize کنیم.
- Full Initialization: زمان‌بر ولی امن‌تر است.
- Quick Initialization: سریع ولی ممکن است برخی داده‌های قبلی باقی بماند.
مثال: اگر از قبل داده روی هاردها داشته باشیم و بخواهیم مطمئن باشیم که پاک شده‌اند، Full را انتخاب می‌کنیم.
اگر بخواهیم هاردها را به طور کامل پاک کنیم (برای امنیت یا فروش مجدد)، می‌توانیم از Secure Erase استفاده کنیم.
- گزینه‌ای برای پاک‌سازی کامل داده‌های قبلی.
اگر چند Logical Drive ساخته‌ایم، می‌توانیم مشخص کنیم که کدام‌یک به عنوان درایو بوت عمل کند.
در بخش تنظیمات کنترلر، می‌توانیم موارد زیر را تغییر دهیم:
- Surface Scan Delay: تعیین فاصله زمانی بین اسکن خودکار دیسک‌ها برای خرابی.
- Rebuild Priority: اگر یک درایو خراب شود و ما آن را تعویض کنیم، می‌توانیم اولویت بازسازی داده‌ها را تنظیم کنیم.
- Background Initialization Priority: اولویت اختصاص منابع برای عملیات آماده‌سازی پس‌زمینه.
- NCQ (Native Command Queuing): برای بهینه‌سازی ترتیب دستورات خواندن/نوشتن.
تنظیمات پیشرفته کنترلر (Advanced Controller Settings)
در این بخش، ما می‌تونیم تنظیمات سطح پایین‌تر و دقیق‌تری روی کنترلر RAID انجام بدیم تا عملکرد، پایداری و امنیت سیستم رو بهینه کنیم.
در این قسمت می‌توان مشخص کرد که کنترلر با چه سطح اولویتی، دیسک‌ها را برای یافتن سکتورهای خراب اسکن کند:
- High: سرعت اسکن بالا ولی با تأثیر بر عملکرد کلی سیستم.
- Low: سرعت پایین‌تر ولی با تأثیر کمتر بر عملکرد سیستم.
در شرایطی که سرور تحت بار عملیاتی بالا قرار دارد، انتخاب اولویت Low توصیه می‌شود.
این قابلیت باعث می‌شود که کنترلر به صورت دوره‌ای داده‌های ذخیره‌شده را بررسی کرده و خطاهای پنهان را اصلاح نماید. این ویژگی در RAIDهایی با افزونگی مانند RAID 5 یا RAID 6 ضروری است.
فعال‌سازی این گزینه برای حفظ یکپارچگی داده‌ها پیشنهاد می‌شود.
این تنظیم مشخص می‌کند که آیا حافظه کش نوشتن تعبیه‌شده روی دیسک‌های فیزیکی فعال باشد یا خیر:
- Enabled: افزایش سرعت، اما با احتمال از دست رفتن داده در هنگام قطعی برق.
- Disabled: سرعت کمتر ولی ایمنی بالاتر.
در صورت عدم استفاده از باتری یا کش پشتیبان، غیرفعال بودن این گزینه توصیه می‌شود.
این گزینه تعیین می‌کند که کنترلر چگونه داده‌های خوانده‌شده را در کش ذخیره کند:
- Read Ahead: مناسب برای دسترسی‌های ترتیبی.
- No Read Ahead: مناسب برای دسترسی‌های تصادفی.
- Adaptive: کنترلر به صورت خودکار تصمیم‌گیری می‌نماید.
انتخاب حالت Adaptive برای اغلب کاربردها مناسب است.
در این قسمت، نحوه مدیریت داده‌های نوشتنی توسط حافظه کش تعیین می‌گردد:
- Write-Back: ابتدا در کش ذخیره شده و سپس به دیسک منتقل می‌شود. سریع‌تر ولی ریسک‌پذیر در صورت قطعی برق.
- Write-Through: داده‌ها مستقیماً روی دیسک نوشته می‌شوند. ایمن‌تر ولی کندتر.
در نبود باتری یا کش پایدار، استفاده از حالت Write-Through توصیه می‌شود.
این گزینه مشخص می‌سازد که چه نسبتی از کش کنترلر به عملیات خواندن یا نوشتن اختصاص داده شود:
- 100/0: کاملاً خواندن – مناسب برای سرورهای وب.
- 75/25 یا 50/50: برای بارهای ترکیبی.
- 25/75 یا 0/100: مناسب برای سرورهایی با عملیات نوشتن سنگین (مانند پایگاه‌های داده).
در محیط‌هایی با فعالیت بالا در نوشتن، تخصیص بیشتر به نوشتن توصیه می‌شود.
قابلیتی ویژه دیسک‌های SATA که ترتیب اجرای فرمان‌ها را بهینه‌سازی می‌کند:
- Enabled: افزایش کارایی به‌ویژه در بارهای تصادفی.
- Disabled: فقط در صورت بروز ناسازگاری سخت‌افزاری غیرفعال گردد.
این قابلیت اجازه می‌دهد که سیستم‌عامل مستقیماً به دیسک‌ها دسترسی یابد و مسیر کنترلر را دور بزند، که منجر به کاهش تأخیر می‌گردد.
در صورت عدم نیاز به رمزنگاری یا نظارت، فعال‌سازی این گزینه مفید است.
در این بخش، وضعیت باتری یا خازن مربوط به کش نمایش داده می‌شود:
- وضعیت‌هایی مانند Charging، OK، Not Present و… قابل مشاهده هستند.
- فعال‌سازی Write-Back تنها در صورت سلامت کامل باتری توصیه می‌شود.
در صورت پشتیبانی کنترلر از کش پشتیبان با فلش (Flash-Backed Write Cache)، می‌توان این گزینه را فعال نمود تا داده‌ها حتی در صورت قطع برق نیز حفظ شوند.
این گزینه در محیط‌های حیاتی مانند دیتاسنترها، تضمین‌کننده تداوم و ایمنی داده‌ها است.
Modify Spare Activation Mode – تغییر حالت فعال‌سازی دیسک ذخیره (Spare)
در این بخش، ما مشخص می‌کنیم که دیسک یدکی (Spare Drive) در چه زمانی به‌صورت خودکار جایگزین دیسک خراب‌شده در آرایه RAID شود.
این گزینه، برای کنترل فرآیند Rebuild (بازسازی آرایه) پس از خرابی یک دیسک به‌کار می‌رود. حالت‌های زیر قابل انتخاب هستند:
در این حالت، به محض تشخیص خرابی در یکی از دیسک‌های آرایه، دیسک یدکی به‌صورت خودکار فعال شده و فرآیند بازسازی بلافاصله آغاز می‌گردد.
این گزینه برای ما در شرایطی مناسب است که پایداری داده‌ها و زمان در دسترس بودن سیستم، اولویت اصلی باشد.
در این حالت، فعال‌سازی دیسک یدکی تا زمانی که ما به‌صورت دستی یا با تأیید مدیر سیستم اقدام نکنیم، انجام نمی‌شود.
این حالت زمانی مفید است که بخواهیم قبل از شروع بازسازی، بررسی‌هایی روی وضعیت آرایه یا لاگ‌ها انجام دهیم.
در این حالت، دیسک یدکی حتی پس از خرابی دیسک اصلی نیز به‌کار گرفته نمی‌شود و فرآیند جایگزینی تنها به‌صورت دستی امکان‌پذیر خواهد بود.
ما در شرایطی که نیاز به کنترل کامل بر بازسازی داشته باشیم، از این حالت استفاده می‌کنیم. البته ریسک توقف عملکرد RAID در این حالت افزایش می‌یابد.
Clear Configuration – پاک‌سازی پیکربندی
با استفاده از گزینه Clear Configuration، ما می‌توانیم تمامی تنظیمات فعلی مربوط به آرایه‌های RAID و اطلاعات موجود بر روی کنترلر ذخیره‌ساز را پاک کنیم.
Modify Power Mode – تغییر وضعیت توان مصرفی کنترلر
با استفاده از گزینه Modify Power Mode، ما می‌توانیم نحوه مصرف انرژی توسط کنترلر RAID را متناسب با نیاز عملیاتی و شرایط محیطی تنظیم کنیم. این گزینه به‌ویژه در مراکز داده‌ای که بهینه‌سازی مصرف برق اهمیت بالایی دارد، نقش کلیدی ایفا می‌کند.
در این حالت، کنترلر با بالاترین توان و حداکثر سرعت کار می‌کند. مصرف برق در این حالت افزایش می‌یابد، ولی پاسخ‌دهی و سرعت پردازش عملیات خواندن و نوشتن نیز بهبود می‌یابد.
ما از این حالت در شرایطی استفاده می‌کنیم که عملکرد سیستم در اولویت قرار دارد، مانند پایگاه‌های داده یا سرورهای مجازی پرترافیک.
این حالت تعادلی میان مصرف انرژی و عملکرد ایجاد می‌کند. کنترلر در صورت عدم وجود بار زیاد، به‌طور خودکار مصرف انرژی را کاهش می‌دهد ولی در مواقع نیاز، به سطح بالاتر عملکرد سوییچ می‌کند.
این حالت برای ما در محیط‌هایی با بار کاری متغیر، گزینه‌ای ایده‌آل است.
در این وضعیت، اولویت کنترلر با کاهش مصرف انرژی است. برخی از قابلیت‌های سرعت بالا ممکن است غیرفعال شده یا با تأخیر اجرا شوند.
ما زمانی از این گزینه استفاده می‌کنیم که سرور برای مقاصد ثانویه یا غیرحیاتی به‌کار گرفته شده و مصرف انرژی باید تا حد امکان کاهش یابد.
Set Bootable Logical Drive – تعیین درایو منطقی قابل بوت
با استفاده از گزینه Set Bootable Logical Drive، ما مشخص می‌کنیم که کدام یک از درایوهای منطقی (Logical Drives) تعریف‌شده روی کنترلر RAID به‌عنوان دیسک بوت سیستم شناخته شود.
Manage Device Identification LEDs – مدیریت چراغ‌های شناسایی تجهیزات ذخیره‌سازی
از طریق گزینه Manage Device Identification LEDs، ما می‌توانیم چراغ‌های شناسایی (Identification LEDs) روی هارد دیسک‌ها، SSDها یا سایر تجهیزات متصل به کنترلر RAID را فعال یا غیرفعال کنیم. این قابلیت به ما کمک می‌کند تا به‌راحتی تجهیزات فیزیکی موردنظر را در شاسی سرور شناسایی کنیم.
نتیجه‌گیری
با طی‌کردن مراحل مختلفی که در این مقاله بررسی کردیم، شما می‌توانید یک سرور را به‌طور کامل، ایمن و حرفه‌ای پیکربندی کنید. استفاده از ابزارهایی مانند ILO و SSA، نه‌تنها مدیریت آسان‌تر و از راه دور سرور را ممکن می‌سازد، بلکه به بهینه‌سازی عملکرد سخت‌افزاری و کاهش ریسک خرابی نیز کمک می‌کند. پیکربندی صحیح RAID، به‌روزرسانی Firmware و مدیریت دقیق لایسنس‌ها، از جمله عواملی هستند که کیفیت و طول عمر مفید سرور را به‌شکل چشمگیری افزایش می‌دهند. در نهایت، دانستن این نکات و به‌کارگیری آن‌ها می‌تواند تفاوتی اساسی میان یک زیرساخت ناپایدار و یک محیط قابل اتکا و قدرتمند ایجاد کند.
امیداریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد.
خدمات ما در مجموعه هیواشبکه شامل :
شرکت فنی و مهندسی هیوانوآوران داده گستر : مجری طراحی ، پیاده سازی ، پشتیبانی پروژه های شبکه و امنیت در استان گیلان – رشت و شهرها و استانهای همجوار
آموزشگاه تخصصی هیواشبکه : برگزار کننده دوره های تخصصی شبکه و امنیت ، پیکربندی سرور HP ، مجازی سازی ، MCSA 2022 ، نتورک و … به صورت حضوری با مجوز از سازمان فنی و حرفه ای و آموزش کارکنان دولت در رشت ، استان گیلان و به صورت مجازی در سراسر کشور
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.