انواع توپولوژی شبکه

انواع توپولوژی شبکه

سلام به شما همراهان همیشگی هیواشبکه
در این آموزش می خواهیم انواع توپولوژی های شبکه رو مورد بررسی قرار دهیم و بحثی تکراری اما پایه که در تمامی کتاب های شبکه در مورد این مبحث، بحث و بررسی انجام میشه.

برای پیاده سازی یک شبکه، نیاز به نقشه ای داریم که در آن نوع و تعداد کابل ها و کانکتورها مشخص و همچنین چگونگی پیاده سازی شبکه از لحاظ فیزیکی در آن تعریف شده باشد، برای مثال محل عبور کابل ها و موارد دیگر. در صورتی که بخواهیم بعد از پیاده سازی شبکه برای ارتقا، گسترش و عیب یابی شبکه اقدام نماییم، توپولوژی شبکه در رفع مشکلات مذکور به ما کمک خواهد کرد.

انواع توپولوژی

• توپولوژی خطی
• توپولوژی ستاره ای
• توپولوژی حلقوی
• توپولوژی مش
• توپولوژی ترکیبی
• توپولوژی بی سیم

توپولوژی خطی

در این توپولوژی تمام کامپیوترها توسط یک کابل به یکدیگر وصل می باشند.

انواع شبکه خطی:

1. شبکه Thin Net
2. شبکه Thick Net

انواع کابل های مورد استفاده در شبکه های خطی:

در این نوع شبکه از کابل های کواکسیال (Coaxial) استفاده می شود. به طور کلی کابل های کواکسیال مورد استفاده به دو دسته تقسیم می شوند:

1. نازک (Thin)
2. ضخیم (Thick)

شبکه هایی که از کابل نازک استفاده می کنند، Thin Net نام دارند و شبکه هایی که از کابل ضخیم استفاده می کنند، Thick Net نام دارند.

کابل های مورد استفاده در شبکه های Thin Net، برابر 185متر و کانکتور استفاده شده در آن BNC نام دارد و کابل هایThick Net، برابر  500 متر و کانکتور استفاده شده در آن AUI است.

در صورتی که از شبکه های خطی برای محیط خود استفاده کنیم، اگر کابل اصلی در داخل شبکه دچار مشکل شود، کل شبکه از کار می افتد.

کانکتور استاندارد برای کابل های کواکسیال از نوع BNC است.

انواع ابزار های استفاده شده در شبکه های خطی:

ترمیناتور: در صورتی که در شبکه خطی، یک کامپیوتر شروع به ارسال داده کند، جریان در هر دو طرف کابل ارسال می گردد. حال اگر جریان موردنظر به انتهای کابل رسیده و از بین نرفته باشد، جریان در جهت عکس حرکت می کند و با جریان هایی که از طرف مخالف در حال عبور هستند، تداخل پیدا می کند که اصطلاحاً گفته می شود تداخل سیگنال (Collision) رخ داده است. برای جلوگیری از بروز چنین مشکلی می توانید در دو انتهای شبکه خطی یا BUS، از دو ترمیناتور استفاده کنید که مقاومت آن در شبکه های Thin Net، برابر 50 اهم و برای شبکه های Thick Net برابر 75 اهم است.

Barrel: برای این که دو تکه کابل کواکسیال را به یکدیگر متصل کنیم، از اتصال دهنده ای به نام BNC Barrel استفاده می کنیم.

تقویت کننده: برای آن که بتوانیم طول شبکه را افزایش دهیم، از دستگاهی به نام Repeater استفاده می کنیم. این دستگاه جریان های ضعیف را دریافت و مانند لحظه ای که جریان از کارت شبکه خارج می شود، جریان را تقویت می کند. بدین ترتیب، با استفاده از این وسیله می توانیم جریان را تقریبا تا دوبرابر افزایش دهیم.

T-Connector: این کانکتور با اتصال به کارت شبکه BUS دو خروجی برای ارتباط با سایر کامپیوترها فراهم می نماید.

مزایا و معایب شبکه های خطی

• میزان کابل مصرفی در این گونه شبکه ها کم است و هزینه قطعات و پیاده سازی آن زیاد نیست.
• پیاده سازی چنین شبکه ای نیاز به تجربه زیادی ندارد.
• هرگاه به دلایل مختلف قسمتی از کابل شبکه قطع شود، کل شبکه از کار خواهد افتاد.
• این شبکه از لحاظ سرعت، نسبت به شبکه های دیگر، دارای سرعت کمتری است (10 Mbps).
• عیب یابی و رفع اشکال این گونه شبکه ها پر دردسر است.
• ایجاد تغییر در این شبکه ها،نسبت به شبکه های دیگر، نیاز به کار بیشتری دارد.

 [um_loggedin show_lock=yes lock_text="براي اينکه بتونيد بقيه مطالب رو بخونيد لطفا عضو سايت بشيد ، با سپاس"]

توپولوژی star

در این توپولوژی هر کامپیوتر توسط کابلی به دستگاهی تحت عنوان سوئیچ متصل می شود. گفتنی است که در این توپولوژی، کامپیوترها مستقل از یکدیگر عمل می کنند و در صورت قطع بودن کابل یکی از کامپیوترها، تداخلی در ارتباطات سایر کامپیوترها ایجاد نخواهد کرد.

انواع کابل های مورد استفاده در شبکه های ستاره ای:

در این نوع شبکه ها از استانداردهای مختلفی می توانیم استفاده کنیم. این استانداردها تحت عنوان category مطرح می گردد. این نوع کابل ها هم برای انتقال صوت و هم داده به کار می روند. بعضی از این نوع کابل ها فقط استفاده شبکه ای دارد و بعضی از آنها فقط برای انتقال صوت به کار می روند.

قابلیت کابل های CAT6 و CAT7 : در نوع کابل های CAT6 و CAT7، به سبب قطر بیشتر کابل در این دو دسته، کانکتور آن ها از نوع RJ-45 مخصوص است. به علت بیشتر بودن قطر، مقاومت این کابل ها کمتر و به همین دلیل، برد آنها هم بیش از 100 متر است.

انواع کابل های زوج به هم تابیده (Twisted Pair)

کابل های به هم تابیده بدون محافظ (UTP):

رایج ترین نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده می شود، کابل های به هم تابیده است. این نوع کابل، دو رشته سیم به هم پیچیده است که هر دو نسبت به زمین مقاومت ظاهری (امپدانس) یکسان دارند. بدین ترتیب، امکان تاثیر پذیری این نوع کابل ها از کابل های مجاور یا سایر منابع خارجی کاهش خواهد یافت. این کابل ها چهار زوج سیم دارند و درون یک روکش قرار می گیرند. هر زوج با تعداد مشخصی پیچ (در واحد اینچ) تابانده شده تا تاثیرپذیری آن از سایر زوج ها یا سایر دستگاه های الکتریکی کاهش یابد. در واقع در این نوع کابل ها، به جز به هم تاباندن جفت سیم ها، تدبیر دیگری برای نویزگیری اندیشه نشده است.

کابل های به هم تابیده محافظ دار (STP):

در این کابل ها سیم های انتقال داده، مانند UTP، هشت سیم یا چهار جفت هستند. حداکثر طول مورد استفاده در این کابل ها، بدون استفاده از تکرار کننده و افزایش فرکانس، برابر 100 متر است. در صورتی که در شبکه تکرار کننده وجود داشته باشد، مسافت کابل مورد استفاده تا دو برابر، یعنی 200 متر افزایش پیدا می کند. قابل ذکر است که کابل های STP از نظر ساختاری شبیه کابل های UTP و فقط دارای یک حفاظ (Shield) اضافی هستند. در محل هایی که دارای اختلالات مغناطیسی هستند، معمولا از این نوع کابل استفاده می کنند. بهتر است بدانید که تفاوت آن با UTP در این است که پوسته ای به دور آن پیچیده شده که از اثر گذاری امواج روی داده جلوگیری می کند. از لحاظ قیمت، این کابل از UTP گران تر است.

کابل های به هم تابیده دارای دو محافظ (SSTP):

در این کابل، علاوه بر روکشی که برای هر جفت سیم در نظر گرفته شده است، برای کل کابل هم یک روکش محافظ خواهیم داشت. این نوع کابل ها نسبت به کابل های STP کیفیت بهتری دارند.

کابل های FTP :

در این نوع، روکش کابل از درون به چهار قسمت تبدیل شده است و هر جفت سیم از یک قسمت عبور می کند. در این کابل ها یک فویل آلومینیومی وجود دارد که باعث از بین رفتن نویز می شود. گفتنی است که در حال حاضر، ترکیبی از کابل های بالا نیز توسط سازندگان کابل، تحت عنوان SFTP ارائه می شود.

کانکتورهای مورد استفاده در شبکه ستاره ای:

کانکتور مورد استفاده در این توپولوژی، معروف به RJ-45 است که به کانکتور RJ-11 که برای تلفن استفاده می شود شباهت دارد. با این تفاوت که RJ-45 به صورت هشت سوزنه، ولی RJ-11 چهار سوزنه است.

ترتیب قرار گرفتن رشته های سیم در کانکتور RJ-45 :

ترتیب قرار گرفتن به ترتیب از سمت راست به چپ، با فرض این که سر سوکت (ضامن آن) رو به بالا باشد، به این قرار است:

کابل کراس (Cross Cable)

زمانی که بخواهیم دو دستگاه هم جنس نظیر دو کامپیوتر را به صورت مستقیم به هم متصل کنیم از این کابل استفاده می کنیم. بدین صورت که ترتیب رنگ ها در یک طرف به صورت استاندارد است، ولی در طرف دیگر جای Send و Receive با هم عوض می شود.

نحوه ساختن کابل کراس:

دو نوع استاندارد شماره های یک و دو (سفید-نارنجی و نارنجی)، کار ارسال و شماره های سه و شش (سفید سبز و سبز) ، کار دریافت اطلاعات را برای ما انجام می دهند. در صورتی که بخواهید یک کابل کراس درست کنید، می توانید جای شماره های سه و یک را با هم و دو و شش را با هم در یک طرف کابل عوض کنید که به صورت زیر می شود:

در صورتی که بخواهیم سرعت 1000 Mbps داشته باشیم رشته های 4 و 8 و رشته های 5 و7 را نیز با هم تعویض می کنیم.

انواع هاب

در حالت کلی، هاب به سه دسته تقسیم می شود:

هاب Passive:

این نوع هاب خیلی قدیمی است و اطلاعات پس از ورود به هاب بدون هیچ تغییری از آن خارج می گردد.

هاب Active (Passive Hub + Repeater):

این هاب ها کار Passive Hub را انجام می دهند و علاوه بر آن، داخل آن ها قطعه ای به نام تکرار کننده وجود دارد که این قطعه، مسافت تبادل اطلاعات ما را در شبکه افزایش می دهد.

هاب ترکیبی (Hybrid Hub):

این نوع هاب ها علاوه بر انجام کار معمول هاب ها، دارای قابلیت برقراری ارتباط بین دو شبکه (به طور مثال ستاره ای و خطی) نیز می باشند.

نحوه ارتباط بین وسیله های مختلف:

برای ارتباط دو وسیله غیر مشابه، مانند کامپیوتر و سوئیچ از کابل Straight و برای ارتباط دو وسیله مشابه، مانند دو کامپیوتر با هم، از کابل کراس استفاده می گردد. در صورتی که بخواهید بیش از دو عدد هاب را به یکدیگر متصل کنید، در صورت کمبود پورت Uplink (پورت مخصوصی که برای اتصال دو هاب به یکدیگر استفاده می شود) می توانید از یک کابل کراس برای ارتباط یک پورت معمولی با پورت Uplink، هاب سوم و چهارم و … استفاده کنید.

کابل Rollover:

کابلی است که از طریق آن می توان یک Router یا یک Switch را مدیریت و تنظیم کرد. این نوع کابل تحت عنوان Console Cable نیز معروف است. یک سر این کابل به پورت سریال کامپیوتر و سر دیگر آن به پورت کنسول Router یا Switch متصل می گردد و از طریق سیستم عامل، امکان مدیریت این نوع وسیله ها برای ما فراهم می شود.

RJ-45 Barrel:

کانکتوری است که ارتباط دو قطعه کابل مسی را در شبکه های ستاره ای برقرار می نماید.

مزایا و معایب شبکه های ستاره ای

• به سبب نیاز به کابل بیشتر و استفاده از هاب، پیاده سازی این شبکه از لحاظ اقتصادی، پر هزینه و سنگین است.
• اگر کابل یکی از کامپیوترها دچار اشکال شود، کامپیوترهای دیگر تحت تاثیر قرار نمی گیرند.
• در این نوع توپولوژی عیب یابی و رفع عیب به راحتی انجام می گیرد.
• گسترش چنین شبکه ای ساده است.
• سرعت تبادل اطلاعات در چنین شبکه ای بالاست. معمولا در این نوع توپولوژی شبکه دارای سرعت 100 Mbps و 10،1000 است. برای آن که سرعت ارتباط یا اتصال خود را در یک شبکه ستاره ای (Star) تا 1000 Mbps افزایش دهیم، باید سوئیچ، کارت شبکه و کابل هر سه، سرعت 1000 Mbps را پشتیبانی کنند.

انواع مختلف ارتباطات کامپیوترها در محیط شبکه

Broadcast: در این نوع ارتباط، یک کامپیوتر بسته ای را همزمان برای همه کامپیوترها ارسال خواهد کرد. قابل ذکر است که مکانیزم استفاده شده در هاب به صورت Broadcast است.

Unicast: در این نوع ارتباط، زمانی که دو کامپیوتر بخواهند با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند، ارتباط به صورت Point to Point صورت می گیرد و کامپیوترهای دیگر از این نوع ارتباط اطلاع نخواهند یافت. قابل ذکر است که در switch از پدیده Unicast استفاده می شود.

Multiple: در این نوع ارتباط، یک کامپیوتر سیگنالی را به تعدادی از کامپیوترهای شبکه ارسال می کند.

دو تفاوت ظاهری بین هاب و سوئیچ

• سوئیچ پورتی به نام Uplink ندارد، به این مفهوم که از همه پورت های سوئیچ می توان برای ارتباط با سوئیچ های دیگر استفاده کرد.
• با توجه به این که در سوئیچ از پدیده Unicast برای ارتباطات استفاده می شود، لذا چراغی تحت عنوان Collision وجود نخواهد داشت.

تفاوت هاب با سوئیچ از نظر کارکرد

برخلاف هاب های معمولی که فریم ارسالی روی یک کانال را روی تمام کانال ها به صورت فراگیر ارسال می کنند، عملکرد سوئیچ ها در این مورد بسیار هوشمندانه تر از هاب است، بدین نحو که با داشتن جدول آدرس فیزیکی در هنگام دریافت یک فریم از روی یک کانال ورودی آن را به تمام کانال های خروجی ارسال نمی کند. در ضمن قبل از ارسال اطلاعات، آدرس فیزیکی کامپیوتر مقصد را چک می کند و فقط اطلاعات را به کانال ارسالی که کامپیوتر مقصد به آن وصل است، می فرستد، به این ترتیب کامپیوترهای متصل به سوئیچ، ترافیک مربوط به ایستگاه های دیگر را دریافت نمی کنند.

از دیگر تفاوت ها می توان به نحوه استفاده پهنای باند آن ها اشاره نمود. در هاب پهنای باند بین تمام پورت ها به اشتراک گذاشته خواهد شد، اما در سوئیچ به هر پورت پهنای باند اختصاصی تعلق خواهد گرفت. به طور مثال در هاب ها چهار پورت یک پهنای باند 100 Mbps به چهار قسمت مساوی تقسیم خواهد شد ولی در سوئیچ همین پهنای باند برای هر کدام از پورت ها به طور جداگانه به میزان 100 Mbps قابل دسترسی خواهد بود.

توپولوژی حلقوی:

در این توپولوژی همه کامپیوترها توسط یک مدار حلقوی به یکدیگر متصل می شوند و داده در یک جهت (جهت عقربه های ساعت) شروع به گردش می کند و به مقصد می رسد. اگر ترتیب چیدن رنگ کابل، عکس شود، اطلاعات در جهت عکس عقربه های ساعت گردش می کنند.

در این توپولوژی که اصطلاحاً به آن Token Ring گفته می شود، اولین کامپیوتری که در شبکه روشن شود، سیگنالی به نام نشانه (Token) ایجاد می کند و آن را در شبکه به جریان می اندازد. هرگاه کامپیوتری در شبکه قصد ارسال داده را داشته باشد، باید منتظر دریافت نشانه باشد و به محض دریافت نشانه، شروع به ارسال اطلاعات می کند. در این توپولوژی، در صورتی که کامپیوتر مقصد، اطلاعات دریافتی از کامپیوتر مبداً را مورد تایید قرار دهد، یک نشانه دیگر به نام Acknowledge به کامپیوتر مبداً به منظور سالم دریافت کردن اطلاعات می فرستد. قابل ذکر است که در هر شبکه حلقوی، در هر لحظه فقط یک نشانه می تواند وجود داشته باشد.

مزایا و معایب شبکه های حلقوی

• به سخت افزار پیچیده ای نیاز دارد و کارت شبکه آن گران قیمت است.
• نصب شبکه با این توپولوژی ساده است.
• توسعه شبکه با این توپولوژی به راحتی انجام می شود.
• در این توپولوژی از کابل فیبر نوری نیز می توان استفاده کرد.

توپولوژی ترکیبی

سه توپولوژی خطی، ستاره ای و حلقوی تحت عنوان Physical Topology مطرح می شوند. در حالت کلی می توان دو نوع توپولوژی ترکیبی دیگر را که تحت عنوان توپولوژی منطقی نیز معروف است به صورت زیر بیان کرد:

Star-Bus

دو شبکه ای که هاب آنها توسط کابلی به یکدیگر متصل می شود، می تواند این توپولوژی را تشکیل دهد.

Star-Star

در این توپولوژی چندین شبکه ستاره ای از طریق چند سوئیچ مختلف طبق شکل با یکدیگر در ارتباط می باشند.

توپولوژی Mesh

این توپولوژی معمولا در شبکه های WAN استفاده می شود. به این ترتیب که یک کامپیوتر از طریق ارتباطات مختلف به قسمت های مختلف متصل می گردد. پیاده سازی این توپولوژی به سبب مصرف کابل و قطعات دیگر در آن، هزینه ای سنگین دارد.

در این شبکه ها، پیاده سازی و گسترش شبکه، نیاز به هزینه و کار زیاد دارد. اگر یکی از کانکشن ها قطع شود، تمام کامپیوترها می توانند با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند. با توجه به این که در این توپولوژی کانکشنی مختلف می توانند بین نقاط مختلف ایجاد شوند، سرعت تبادل اطلاعات بین نقاط مختلف می تواند متفاوت باشد.

در این توپولوژی با توجه به ساختار شبکه در صورتی که ارتباط بین همه نودها برقرار باشد اصطلاحاً Full Mesh نام دارد. در این حالت چنانچه تعداد نودها برابر با N حالت باشد، راه های ارتباط بین دو نود، N-1 خواهد بود. مثلا اگر تعداد نود ها در یک شبکه 10 باشد، 9 راه ارتباط بین هر دو نود وجود دارد. در حالت های دیگر از نوع شبکه ممکن است ارتباط همه نودها با یکدیگر برقرار نباشد که در این حالت از حالت Full Mesh خارج خواهد شد. قابل ذکر است پایداری توپولوژی Mesh در برابر مشکلاتی مثل قطعی Media بیشتر است.

توپولوژی بی سیم

در این توپولوژی ارتباط فیزیکی  کامپیوترها بدون سیم و با استفاده از مکانیزم های شبکه بی سیم برقرار می شود. در این نوع توپولوژی، کارت شبکه مخصوص برای ارتباطات کامپیوترها وجود خواهد داشت و ارسال اطلاعات با استفاده از فرکانس های مشخصی که بین شبکه ها وجود دارد، برقرار خواهد شد. اطلاعات بیشتر در این مورد را در فصل شبکه های بی سیم مورد بررسی قرار خواهیم داد.

انتقال انواع سیگنال ها

در حالت کلی انتقال سیگنال به دو صورت آنالوگ و دیجیتال انجام می گیرد.

هر یک از این دو حالت، به سه حالت زیر می توانند تقسیم شوند:

Simplex:  در این حالت سیگنال فقط در یک جهت ارسال می شود، مانند آنتن تلویزیون.

Full Duplex: در این حالت، سیگنال در دو جهت همزمان می تواند ارسال شود مانند تلفن و موبایل.

Half Duplex: در این حالت انتقال سیگنال در دو جهت ولی به صورت غیر همزمان صورت می گیرد. مانند سیستم های بی سیم.

نحوه انتقال سیگنال در محیط شبکه

قابل ذکر است در یک شبکه محلی، به این دلیل که در یک زمان فقط یک تک سیگنال قابل انتقال است، اطلاعات در هر زمان فقط در یک جهت قابل عبور هستند. به این ارتباط، یک ارتباط یک طرفه گفته می شود. در حالی که اگر دو کامپیوتر همزمان بخواهند با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند، باید از کابل مخصوص و تجهیزات مناسب استفاده کنند. به طور مثال، کابل های کواکسیال فقط می توانند ارتباط یک طرفه داشته باشند، ولی زوج کابل های UTP،STP،FTP با توجه به این که از یک جفت کابل برای دریافت و از یک جفت کابل برای ارسال اطلاعات استفاده می کنند، می توانند ارتباطات دو طرفه ایجاد کنند.

استاندارد IEEE 802

انجمن مهندسان برق و الکترونیک آمریکا IEEE به منظور استانداردهای شبکه های محلی، اصلاحاتی روی مدل OSI انجام داده است. این استانداردها اکنون با عنوان استاندارد IEEE 802 شناسایی می شوند. در پروژه 802 استانداردهایی وضع شده است که در برگیرنده مشخصه های ارسال و دسترسی به اطلاعات از محیط فیزیکی است.

این مشخصه ها شامل فرایندهای اتصال، حفظ و قطع ارتباط تجهیزات شبکه نیز هستند. هریک از این گروه ها تعریف کننده استانداردهایی برای اعمال اجرایی گوناگون شبکه هستند.

مشخصات 802 همچنین شامل اصلاحاتی بر لایه های فیزیکی و پیوند داده در مدل OSI نیز هست. این اصلاحات در هنگام طراحی اکثر محیط های محلی مورد استفاده قرار می گیرند.

کمیته پروژه 802 با تفکیک لایه پیوند مدل OSI به دو زیر لایه، جزئیات بیشتری به مدل OSI افزوده است. این لایه های فرعی عبارتند از:

لایه LLC یا Logical Link Control

لایه MAC یا Media Access Control.

لایه فرعی بالایی یعنی LLC با تعریف چندین نقطه دسترسی به سرویس یا Service Access Point بر ارتباطات لایه پیوند مدیریت می کند.SAP ها نقاط اتصالی هستند که به ارتباط بین لایه های هفت گانه در مدل OSI کمک می کنند. کامپیوترها از این نقاط برای انتقال اطلاعات از لایه فرعی LLC به لایه های بالایی بهره می گیرند.

استانداردهای انتقال اطلاعات بین لایه فرعی LLC و لایه های بالایی در مدل OSI ، تحت عنوان IEEE 802.2 جمع آوری شده اند. لایه فرعی MAC پایین لایه فرعی LLC قرار گرفته است. این لایه وظیفه انتقال اطلاعات را از لایه فیزیکی مدل OSI به محیط فیزیکی بر عهده دارد. این لایه مسئول انتقال بدون خطای اطلاعات بین دو کامپیوتر واقع در شبکه نیز هست.

استانداردهای مربوط به عملکرد لایه فرعی MAC و لایه فیزیکی مدل OSI در گروه های 802.3 و 802.4 و 802.12 آمده اند.

در دهه 1990 با ایجاد شبکه های ارتباطات بی سیم و اینترنت تغییر اساسی در صنعت ارتباطات به وجود آمد. ادغام این دو تکنولوژی منجر به تکنولوژی اینترنت بی سیم شده است. از آنجا که استانداردها، پیاده سازی اینترنت و تلفن های سلولی بی سیم را تعریف کرده اند، در نتیجه می توانند تکامل تدریجی اینترنت بی سیم را نیز تحت الشعاع خود قرار دهند. هر دو صنعت تلفن سلولی و صنعت ارتباطات اینترنتی، مدل، مشخصات و دیدگاه های خاص خود را دارند که برای استاندارد سازی ارائه می دهند.

در حال حاضر استانداردسازی تکنولوژی های مبتنی بر اینترنت در IEEE و کمیته استانداردهای IEEE 802 LAN MAN انجام می شود و استانداردهایی برای شبکه های بی سیم LAN، PAN و MAN در حال توسعه و افزایش است. کمیته استاندارد سازی IEEE در حال تهیه و تدوین یک سری استانداردهای جایگزین استاندارد های اینترنت بی سیم است.

هدف اصلی این کمیته استانداردسازی، ارائه محصولات ارزان قیمت مطابق با نیازهای کاربران به بازار است.

[/um_loggedin]

با تشکر از همراهی شما
هیوا شبکه